رباعیات امیر معزی نیشابوری

1 از تیغ چو آب تو به رزم آتش زاد تا خصم ز باد حمله در خاک افتاد

2 از بیم دلش پرآتش و سر بر باد دو دیده پرآب روی بر خاک نهاد

1 بیقدرکند رخ تو لالستان را تشویر دهد لب تو خوزستان را

2 ان‌کس که تورا قبلهٔ ترکستان دید از بهر تو کرد قبله‌ ترکستان را

1 باکم ز منی پای تو اندر گل باد با به ز تویی مراد من حاصل باد

2 گر دل پس از این هوای تو خواهد جست لعنت ز خدای بر من و بر دل باد

1 ای شاه زمانه بخت پیروز تو راست اندیشه و رای عالم‌افروز تو راست

2 شمشیر ظفرساز عدوسوز تو را ست ز انطاکیه تا کاشغر امروز تو را ست

1 بر خلق توراست پادشاهی ملکا وز ماه توراست تا به ماهی ملکا

2 دور فلک و حکم الهی ملکا آن باد و چنان بادکه خواهی ملکا

1 در راه نسا ای ملک پاک سرشت جز سنگ ندیدم به دل سبزه و کشت

2 دوزخ دره‌ای گذاشتم ناخوش و زشت چون پیش تو آمدم رسیدم به بهشت

1 ای راحت جان ما ز دو مرجانت رنج دل ما زچشم پر دستانت

2 ما راکه جراحت است بر سینه و دل بر سینه ز تیر و بر دل از پیکانَت

1 تا از برم آن یار پسندیده برفت آرام و قرار از دل شوریده برفت

2 خون دلم از دیده رواست از آنک از دل برود هر آنچه از دیده برفت

1 ای شاه زمین بر آسمان داری تخت سست است عدو تا تو کمان داری سخت

2 حمله سبک آری وگران داری لخت پیری تو به تدبیر و جوان داری بخت

1 با لشکر عشق تو مباهات خوش است با حلقهٔ زلف تو مناجات خوش است

2 شطرنج‌که در عشق تو بازیم همی ما برد نخواهیم که شَهمات خوش است