خواهم همه را کور ز عشق رویت از عمعق بخاری رباعی 1
1. خواهم همه را کور ز عشق رویت
تا من نگرم بس برخ نیکویت
ای شاه، بهار دشمنانت دی از عمعق بخاری رباعی 2
1. ای شاه، بهار دشمنانت دی باد
در دست تو بند زلف و جام می باد
تا دیده بر آن عارض گلگون از عمعق بخاری رباعی 3
1. تا دیده بر آن عارض گلگون افتاد
چشمم ز سرشک چشمه خون افتاد
نه دل ز تمنای تو در بر گنجد از عمعق بخاری رباعی 4
1. نه دل ز تمنای تو در بر گنجد
نه عشق ز سودای تو در سر گنجد
تا زلف تو کفر را خریداری از عمعق بخاری رباعی 5
1. تا زلف تو کفر را خریداری کرد
تسبیح ز روی شوق زناری کرد
آن سبزه که از عارض او خاسته از عمعق بخاری رباعی 6
1. آن سبزه که از عارض او خاسته شد
تا ظن نبری که حسن آن کاسته شد
هر دیده که عاشقست خوابش از عمعق بخاری رباعی 7
1. هر دیده که عاشقست خوابش مدهید
هر دل که در آتشست آبش مدهید
تا بود همیشه خون روان بود از عمعق بخاری رباعی 8
1. تا بود همیشه خون روان بود از دل
وین بیشه تمام ارغوان بود از دل
از واقعه روز پسین می ترسم از عمعق بخاری رباعی 9
1. از واقعه روز پسین می ترسم
از حادثه زیر زمین می ترسم
چون نعره زنان قصد بکوی از عمعق بخاری رباعی 10
1. چون نعره زنان قصد بکوی تو کنم
جان در سر کار آرزوی تو کنم
نوری ز جمال خود بروزن فگنم از عمعق بخاری رباعی 11
1. نوری ز جمال خود بروزن فگنم
برقی ز وصال خود بخرمن فگنم
خط تو، که چون مشک شد از خامه از عمعق بخاری رباعی 12
1. خط تو، که چون مشک شد از خامه حسن
طغرای ملاحتست و سر نامه حسن