ساقینامهٔ رباعی اهلی شیرازی

1 ساقی قدحی ده و دل از غم برهان جان را ز خیال هر دو عالم برهان

2 وارسته چو خضریم زهر قید که هست در قید حیاتیم ازین هم برهان

1 ساقی ز زمانه چند بیداد رسد تا چند ستم بر دل ناشاد رسد

2 فریاد چه سود چون بود بخت بخواب بیداری دل مگر بفریاد رسد

1 ساقی قدحی که کشته جانا نیم ما مردن و زندگی از آن میدانیم

2 ما را به اجل چه کار و با عمر چه بحث ما زنده وصل و کشته هجرانیم

1 ساقی که لبش مفرح یاقوت است دلرا غم او قوت و جان را قوت است

2 هر کس که نشد کشته طوفان غمش در کشتی نوح زنده در تابوت است

1 ساقی قدحی که هست عالم نفسی وین یکنفس آن به که شود صرف کسی

2 نیکان گل عالمند و باقی خس و خار با شاخ گلی نشین نه با خار و خسی

1 ساقی قدحی که من ببستان نروم بی روی تو در روضه رضوان نروم

2 تا سر بودم قدم در این راه نهم تا جان بودم ز کوی جانان نروم

1 ساقی قدحی که حلقه در گوش توایم دل زنده بیاد چشمه نوش توایم

2 لطف تو خطا کاری مستان پوشد شرمنده الطاف خطا پوش توایم

1 ساقی بتو گر شویم همدم چه شود زخم دل ما رسد بمرهم چه شود

2 زان بحر کرم که عالمی کامرواست یکجرعه رسد به کام ماهم چه شود

1 ساقی قدحی که جان فدای تو بود خوش وقت کسی که خاکپای تو بود

2 آنجا که تویی هزار خورشید فلک سرگشته چو ذره در هوای تو بود

1 ساقی نظری که سمت دیدار توام خود شاهد حالی که گرفتار توام

2 دعوی نکنم که من خریدار توام تو یوسف و من سگی ز بازار توام