ساقینامهٔ رباعی اهلی شیرازی

بعد از حمد و ثنای جهان آفرین و درود بر روان سید المرسلین و آله الطیبین و عترته الطاهرین صلوات الله علیهم اجمعین پوشیده نماند که رندان دیر فنا که صوفیان صومعه قد سند و صبوحی زدگان مجلس انس، و به یمن صفای محبت ایشان وبرکت نکهت انفاس این جگر ریشان غنچه دلهای خسته و عقده کارها بسته همیشه گشاه مییابد چنانکه عندلیب چمن معرفت خواجه شمس الدین محمد الحافظ الشیرازی در صفت دل این مستان صبح خیز و دست دعای این بیداران اشک ریز میفرماید: ,

2 بصفای دل رندان صبوحی زدگان بس در بسته بمفتاح دعا بگشایند

و اینطایفه را در تعیین عبارت و تعیین اشارت زبان رمزیست که آن رمز همزبان ایشان داند تا جمال پرده نشینان معانی به حجب اصطلاحات پنهانی از دیده نامحرمان پوشیده ماند و از آنجمله آنست که هرگاه ذکر پیر خرابات و پیر مغان میکنند مراد سالکان راه شریعت و حقیقت و طریقت است و ذکر باده چون میکنند مقصودشان زلال علم و معرفت است تا بوسیله این رهنمای گمشدگان بادیه ضلالت و تشنه لبان بیابان جهالت بزلال مشرب شریعت و طریقت بکعبه حقیقت رسند. ,

اللهم ارزقنا من لمعات انوارهم و لاتحرمنا من برکات اسرارهم. ,

1 ساقی قدحی که کار سازست خدا وز رحمت خود بنده نوازست خدا

2 می خور بنیاز و ناز طاعت مفروش کز طاعت خلق بی نیازست خدا

1 ساقی نظری به بیکسان بهر خدا مشکن بت ما بوالهوسان بهر خدا

2 ما ماهی مرده ایم و تو آب حیات ما را بوصال خود رسان بهر خدا

1 ساقی قدحی که نور بخشد همه را پر کن که دمی حضور بخشد همه را

2 خوشباش که هم ببخشد آلایش ما آنکس که می طهور بخشد همه را

1 ساقی بکرم تو میکنی یاد مرا غیر از تو که میرسد بفریاد مرا؟

2 گر در غم دل تو دستگیرم نشوی سوی که روم که میکند شاد مرا؟

1 ساقی می لعل قوت روح است مرا دیدار تو خورشید صبوح است مرا

2 برخیز که در پای تو مردن نفسی بهتر ز هزار عمر نوح است مرا

1 ساقی قدحی که هست عالم ظلمات جز روی تو نیست در جهان آب حیات

2 از جان جهان و هرچه در عالم هست مقصود تویی و بر محمد صلوات

1 ساقی فلک از بحر عطای تو کفی است در کوی تو صد کعبه جان هر طرفی است

2 در کعبه جان زهی شرف گر برسم ور در ره کعبه هم بمیرم شرفی است

1 ساقی نظری که دل خوش از دیدن تست جان شاد ز خوشه چینی خرمن تست

2 ناگفته دلت ضمیر ما میداند جام جم عاشقان دل روشن تست

1 ساقی می ما ز عارض پر خوی تست چشمت نرسد که چشمها در پی تست

2 سرچشمه فیض جز لب لعل تو نیست صد خضر و مسیح جرعه نوش می تست