آدم که خداش سرفرازی از اهلی شیرازی رباعی 564
1. آدم که خداش سرفرازی داده
و اندر همه کار چاره سازی داده
...
عالم شب و روزیست درین از اهلی شیرازی رباعی 565
1. عالم شب و روزیست درین حادثه گاه
وان روز و شبت موی سپیداست و سیاه
...
ما میوه این چمن چشیدیم از اهلی شیرازی رباعی 566
1. ما میوه این چمن چشیدیم همه
ور بار دلی بود کشیدیم همه
...
آن گل که بود رخش گلستان از اهلی شیرازی رباعی 567
1. آن گل که بود رخش گلستان همه
وز دیدن او تازه بود جان همه
...
در عشق زبونی از زبردستی از اهلی شیرازی رباعی 568
1. در عشق زبونی از زبردستی به
درویشی و نیستی ز صد هستی به
...
ایچشمه آفتاب با روی از اهلی شیرازی رباعی 569
1. ایچشمه آفتاب با روی چو ماه
خورشید پرستان همه را در تو نگاه
...
عشق تو بلای عقل و دین از اهلی شیرازی رباعی 570
1. عشق تو بلای عقل و دین است همه
از ما همه مهر و با تو کین است همه
...
یا رب بکرم نگاهدارنده از اهلی شیرازی رباعی 571
1. یا رب بکرم نگاهدارنده تویی
نقش همه را رقم نگارنده تویی
...
ای محرم راز دل چه بیگانه از اهلی شیرازی رباعی 572
1. ای محرم راز دل چه بیگانه وشی
تا چند برنگ و بوی این باغ خوشی
...
ای آب بقا اگر ز گل پاک از اهلی شیرازی رباعی 573
1. ای آب بقا اگر ز گل پاک شوی
آیینه لعبتان افلاک شوی
...
اهلی ز جهان چو قسمت خویش از اهلی شیرازی رباعی 574
1. اهلی ز جهان چو قسمت خویش خوری
گر کوشی وگرنه کی کم و بیش خوری
...
اهلی بسخن کجا رسیدی از اهلی شیرازی رباعی 575
1. اهلی بسخن کجا رسیدی باری
زان حسن نهانی چه شنیدی باری
...