غباد از میرزا آقاخان کرمانی نامهٔ باستان 84
1. غباد از بر تخت زرین نشست
به هرقل یکی سخت پیمان ببست
گران از میرزا آقاخان کرمانی نامهٔ باستان 85
1. گران مایه پورش که بد اردشیر
ابرگاه شد هفت ساله هژیر
گراز از میرزا آقاخان کرمانی نامهٔ باستان 86
1. گراز پلید آن بد بدنژاد
که چون او سپهبد به گیتی مباد
زخسرو از میرزا آقاخان کرمانی نامهٔ باستان 87
1. زخسرو یکی دخت پوران به نام
نشاندند بر تخت و شد کار خام
جهان از میرزا آقاخان کرمانی نامهٔ باستان 88
1. جهان جوی فرخنده ی ماه چهر
بر اورنگ شاهی بیامد چو مهر
نشاندند از میرزا آقاخان کرمانی نامهٔ باستان 89
1. نشاندند شاه سنندج به تخت
که او جفت بودی به آرزمیدخت
زنش از میرزا آقاخان کرمانی نامهٔ باستان 90
1. زنش را که خواندند آزرمیدخت
پس از وی نشاندند بر روی تخت
زجهرم از میرزا آقاخان کرمانی نامهٔ باستان 91
1. زجهرم فرخ زاد را خوانده اند
ابر تخت شاهیش بنشانده اند
بیامد از میرزا آقاخان کرمانی نامهٔ باستان 92
1. بیامد به تخت کیی یزدگرد
وز آن پس شنیدی که او هم چه کرد
خوشا از میرزا آقاخان کرمانی نامهٔ باستان 93
1. خوشا مرز ایران عنبر نسیم
که خاکش گرامی تر از زر و سیم
مگر از میرزا آقاخان کرمانی نامهٔ باستان 94
1. مگر حال آن ملک برگشته است
همه جای اهریمنان گشته است
ایا از میرزا آقاخان کرمانی نامهٔ باستان 95
1. ایا ملک ایران انوشه بزی
همیشه زتو دور دست بدی