نامهٔ باستان میرزا آقاخان کرمانی

1 پس از مرگ داراب شاه اردشیر نشست از برگاه شاهی دلیر

2 هریدوت خوانده ورا منسومون که بختش جوان بود و رایش فزون

3 به شهری که خوانند پارزگراد بسر خواست دیهیم شاهی نهاد

4 چنین بود آیین کیخسروی که هرکو به شاهی رسید از نوی

1 خوشا گاه فرخ یل اسفندیار ندیده است گیتی چو او یک سوار

2 که خوانند او را شه داریوش مگر خود سپنداست نام سروش

3 همانا که وشتاسب بودش پدر که او بود ارشامنا را پسر

4 هم ارشامنا پور اریارم است که ماننده سام و هم نیرم است

1 دگر شیپریان سر برافراشتند زفرمان شه روی برکاشتند

2 به شهر سالامین که بد پایتخت اراکور را سرکشی بود سخت

3 شهنشاه کشتی بسی کرد ساز به سرداری نامور تیرباز

4 به خشکی سپهدار ارونتاس گرد که داماد شه بود و با دستبرد

1 وز آن روی سیروس در باختر تبه گشت بر دست قوم تتر

2 زنی کش تومیریس گفتند نام به کین پسر بد بسی تلخ کام

3 که شاهش به آوردگه کشته بود ازین رو به خون دل آغشته بود

4 چو بشنید کان شاه والاتبار یکی گوشه بگزیده در نوبهار

1 یکی مرد بد خودسر و بد کنش که خواندند او را همی خود منش

2 به چاپاریش می گذشتی زمان بدین خواجه اش دوستی بد نهان

3 به ارمینیه ساختش حکمدار بیاورد و کردش سپس شهریار

4 ورا نام دارا نهاد از ردی که تابد برو فره ی ایزدی

1 در ایام این شاه والاتبار پرآشوب شد گیتی از هر کنار

2 چو شد پادشاهی برین شاه راست زهر کشور آوای بدخواه خواست

3 زیونان و از بابل و میدیا زاسکیت و اهواز و ارمینیا

4 ز مصر وز اهواز و از باختر هم از مدیه و پارسا سر به سر

1 وزان سو چو از مصر پرداخت شاه به یونان فرستاد از نو سپاه

2 سپهدارشان ارتباز دلیر که لیدی بدو داد فرخ زریر

3 تباک آن یل نامدار گزین بد آگاه از کار یونان زمین

4 که چون کشته شد نامور مهرنوش به افسون آن مردم زرق کوش

1 سپس مصریان سر برافراشتند زستراپ شه روی برکاشتند

2 جوانی که امیرته اش بود نام سبک تیغ کین برکشید از نیام

3 ابر مصریان گشت فرمانروا ستوهید از او لشکر پادشا

4 پس از وی پوزیریس آمد خدیو که امیرته را بود فرزند نیو

1 درود فراوان به زرهوش شید که زردشت ازین نام آمد پدید

2 اگر پهلوانی بخوانی زبان تو زردشت را عقل درخشنده دان

3 شت و شید را معنی آمد بزرگ چو خورشید کو هست نور سترگ

4 هم اوی است هوشنگ باهوش و هنگ که آتش پدید آورید از دو سنگ

1 فلیب دلاور به مکدونیا در آن عصر بد حکم داری کیا

2 اگر چه به شه دادی او باژ و ساو ولی کس به زورش نمی داشت تاو

3 همه ملک یونان به دست آورید به اسپرته و تب شکست آورید

4 که از هر قلش بود بیخ و تبار هم از تخم فرخ یل اسفندیار