مفردات در دیوان اشعار ادیب الممالک فراهانی

1 گریه مینا، نگر به چشم ترش بین ناله بربط شنو به داد دلش رس

1 قبله‌گاها سال و ماهت تا ابد فرخنده باد دشمنت در گریه و لعل لبت در خنده باد

1 می رسانم به عز عرض حضور بنده ی زار مضطر مهجور

1 نام محمودش که محمودست بشمر پس بگو عاقبت محمود سوی احمد محمود شد

1 عزیز من به خدا جز تو یک عزیز ندارم رفیق هجر تو جز اشک ریز ندارم

1 یک روز تو را به راه دیدم هر روز مراست دیده بر راه

1 شبروی گر هست ماه است آن هم اندر آسمان سرکشی گر هست سروست آن هم اندر بوستان

1 هزار سال رهست از تو تا مسلمانی هزار سال دیگر تا به شهر انسانی

1 همچو ملخی که شاخساری بخورد وانگاه ورا به شاخ ساری بخورد

1 به ابی انت و امی ز خدا می خواهم که رساند زره لطف بدان درگاهم