ز بی‌دردان علاج از ادیب الممالک فراهانی مفرد 1
1. ز بی‌دردان علاج درد خود جستن بدان ماند
که خار از پا برون آرد کسی با نیش عقرب‌ها
چند روزی پیش از ادیب الممالک فراهانی مفرد 2
1. چند روزی پیش و پس شد ورنه از دور سپهر
بر سکندر نیز بگذشت آنچه بر دارا گذشت
این رشته بی پیوند از ادیب الممالک فراهانی مفرد 3
1. این رشته بی پیوند هر چند که یک تار است
در صومعه تسبیح است در میکده زنار است
یک قطره ز آب گرم از ادیب الممالک فراهانی مفرد 4
1. یک قطره ز آب گرم و یک ذره وفا
در چشم و دلت خدای داناست که نیست
تو چون بهاری از ادیب الممالک فراهانی مفرد 5
1. تو چون بهاری و گیتی چو باغ و ما چو درخت
به جز بهار که پوشد بر این درختان رخت
رشت هم نیک است از ادیب الممالک فراهانی مفرد 6
1. رشت هم نیک است کاو از حمار گم شده
ارغنون آید به گوش مالک ار چه منکر است
روحی فداک بی از ادیب الممالک فراهانی مفرد 7
1. روحی فداک بی تو مرا کار مشکل است
بر خاطرم ز هجر تو این بار مشکل است
موی خوانم میان از ادیب الممالک فراهانی مفرد 8
1. موی خوانم میان او اما
موی در این میان نمی گنجد
بوستانش را آیفت از ادیب الممالک فراهانی مفرد 9
1. بوستانش را آیفت ز بهن نرسد
دوستانش را آیفت به دشمن نرسد
طراز خاتم شاهنشهی از ادیب الممالک فراهانی مفرد 10
1. طراز خاتم شاهنشهی به لوح ابد
شد است یاتی من بعدی اسمه احمد
همچو ملخی که از ادیب الممالک فراهانی مفرد 11
1. همچو ملخی که شاخساری بخورد
وانگاه ورا به شاخ ساری بخورد
آن روز که مه از ادیب الممالک فراهانی مفرد 12
1. آن روز که مه شدی نمی دانستی
کانگشت نمای عالمی خواهی شد