نام محمودش از ادیب الممالک فراهانی مفرد 13
1. نام محمودش که محمودست بشمر پس بگو
عاقبت محمود سوی احمد محمود شد
قبله‌گاها از ادیب الممالک فراهانی مفرد 14
1. قبله‌گاها سال و ماهت تا ابد فرخنده باد
دشمنت در گریه و لعل لبت در خنده باد
حق تعالی مر از ادیب الممالک فراهانی مفرد 15
1. حق تعالی مر ترا آورده از ایران پدید
همچو نادرشاه از افشار و تیمور از تتر
ای کودک نوزاده از ادیب الممالک فراهانی مفرد 16
1. ای کودک نوزاده که پیران جهان را
تعلیم کنی دانش و تلقین کنی اسرار
می رسانم به از ادیب الممالک فراهانی مفرد 17
1. می رسانم به عز عرض حضور
بنده ی زار مضطر مهجور
به غیر از غمزه از ادیب الممالک فراهانی مفرد 18
1. به غیر از غمزه و حسن و لطافت خوبرویان را
هزاران نکته می‌باید که جز عاشق نداند کس
گریه مینا، از ادیب الممالک فراهانی مفرد 19
1. گریه مینا، نگر به چشم ترش بین
ناله بربط شنو به داد دلش رس
از کلام و خنده از ادیب الممالک فراهانی مفرد 20
1. از کلام و خنده دشنام و گله، ضرب و کنایت
شور و شیرین تند و تلخ و ترش و تیز است آن زبانش
از دیر نخواهم از ادیب الممالک فراهانی مفرد 21
1. از دیر نخواهم رفت در کعبه که میدانم
در دیر و حرم قبله است محراب دو ابرویش
رفیق من مه من از ادیب الممالک فراهانی مفرد 22
1. رفیق من مه من یار من جعلت فلاک
گرم تو دوستی از دشمنان ندارم باک
مطاعا، مشفقا از ادیب الممالک فراهانی مفرد 23
1. مطاعا، مشفقا تا چند غفلت داری از حالم
ببین دور از درت گیتی پریشان کرده احوالم
خداوندگارا از ادیب الممالک فراهانی مفرد 24
1. خداوندگارا تو را در دو عالم
به اورنگ اقبال خواهم مسلم