عزیز من به خدا جز تو یک عزیز ندارم از ادیب فراهانی مفرد 25
1. عزیز من به خدا جز تو یک عزیز ندارم
رفیق هجر تو جز اشک ریز ندارم
در آن زمان که بود بیم جان شگفت مدار از ادیب فراهانی مفرد 26
1. در آن زمان که بود بیم جان شگفت مدار
به زیر چادر ناهید اگر خزد بهرام
به ابی انت و امی ز خدا می خواهم از ادیب فراهانی مفرد 27
1. به ابی انت و امی ز خدا می خواهم
که رساند زره لطف بدان درگاهم
من موصوله ام و از لب لعلت جانا از ادیب فراهانی مفرد 28
1. من موصوله ام و از لب لعلت جانا
صله بوسه دهم عاید آن می خواهم
تصدقت شوم ای گلعذار سیمین تن از ادیب فراهانی مفرد 29
1. تصدقت شوم ای گلعذار سیمین تن
که بی حضور تو تلخ است زندگانی من
قربان سرت شوم بیا حالم بین از ادیب فراهانی مفرد 30
1. قربان سرت شوم بیا حالم بین
در دست فراق خویش با مالم بین
هنر اکنون به دل خاک طلب باید کرد از ادیب فراهانی مفرد 31
1. هنر اکنون به دل خاک طلب باید کرد
زانکه اندر دل خا کند همه پرهنران
دردت به جانم ای بت نامهربان من از ادیب فراهانی مفرد 32
1. دردت به جانم ای بت نامهربان من
زیرا که بی تو مایه‌ی رنج است جان من
همایون باد و فرخ باد و میمون از ادیب فراهانی مفرد 33
1. همایون باد و فرخ باد و میمون
جلوس شاه بر تخت همایون
پیش مرگت شوم ای لعبت چین از ادیب فراهانی مفرد 34
1. پیش مرگت شوم ای لعبت چین
که غلامیت به از سلطنت روی زمین
رئیس خیل هواجن امام جمعه حسن از ادیب فراهانی مفرد 35
1. رئیس خیل هواجن امام جمعه حسن
مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
شبروی گر هست ماه است آن هم اندر آسمان از ادیب فراهانی مفرد 36
1. شبروی گر هست ماه است آن هم اندر آسمان
سرکشی گر هست سروست آن هم اندر بوستان