کوره از ادیب الممالک فراهانی دیوان اشعار 37
1. کوره های فارس را نام از کیان و پیشداد
اردشیر، استخر و داراب، است و شاپور و قباد
بتا از ادیب الممالک فراهانی دیوان اشعار 38
1. بتا توئی که قدت سرو باغ کاشمر است
رخت بهار ختن بوستان کاشغر است
سبعه از ادیب الممالک فراهانی دیوان اشعار 39
1. سبعه منحوسه هفت اختر شومند
نحس و ترش روی و زشت در همه احیان
بیشرمی از ادیب الممالک فراهانی دیوان اشعار 40
1. بیشرمی «سلجن » است و عفت «هیوند»
حقد است «سرول » و غدر باشد «نیوند»
«گر از ادیب الممالک فراهانی دیوان اشعار 41
1. «گر تاج » بود عزم و یا هست «پچیو»
«ور سنگ » بود عجب و وقار است «رزیو»
«تو از ادیب الممالک فراهانی دیوان اشعار 42
1. «تو سنگ » قناعت و ذکا باشد «نیراس »
هزالی و مایه سبکی دان «گیراس »
«هدمان از ادیب الممالک فراهانی دیوان اشعار 43
1. «هدمان » ایثار و نطق باشد «کردیز»
تنبار تقی ز تهمت و حلم «غریز»
بود از ادیب الممالک فراهانی دیوان اشعار 44
1. بود به لفظ فرانسی ایا نگار جمیل
خدا دیو پرفت انبیا و گید دلیل
از از ادیب الممالک فراهانی دیوان اشعار 45
1. از یکی تا ده بگو آن، دو، تروا، کاتر، سنگ
سیزدهست، ویت نف، دگر دیز است در سر و علن
سمن، از ادیب الممالک فراهانی دیوان اشعار 46
1. سمن، که، هفته بود روزهایش با ترتیب
بگیر از احد و تا بسبت می بشمار
ژانویه از ادیب الممالک فراهانی دیوان اشعار 47
1. ژانویه فوریه و مارس چو اوریل، مای مه
دلو و حوت و حمل و ثور و دگر جوزا شد
اپر، از ادیب الممالک فراهانی دیوان اشعار 48
1. اپر، سپس چو «دنگ » پس آوان شمار پیش
پارانته هست خویش و پاران اقریب و خویش