کسان از ادیب الممالک فراهانی دیوان اشعار 13
1. کسان به دور مه آباد چاربخش شدند
که دست را بشناسد یکسر از دستار
شد از ادیب الممالک فراهانی دیوان اشعار 14
1. شد چار صف آراسته اندر بر جمشید
از مردم این بوم که والا گهرانند
ای از ادیب الممالک فراهانی دیوان اشعار 15
1. ای آنکه روی تو بر مه فروغ‌بخش بود
غمت به خرمن دل‌ها چو آذرخش بود
روز از ادیب الممالک فراهانی دیوان اشعار 16
1. روز ماه پارسی باشد نخستین اورمزد
بهمن و اردیبهشت آنگاه شهریور بود
روز از ادیب الممالک فراهانی دیوان اشعار 17
1. روز اول باشد از ماه جلالی جشن ساز
روز دوم «رزم نه » دان روز سوم سرفراز
«پنج از ادیب الممالک فراهانی دیوان اشعار 18
1. «پنج دزدیده » که در آخر ماه آبان
موبد پارسی اندرین هر سال فزود
در از ادیب الممالک فراهانی دیوان اشعار 19
1. در اوستا بود آن روز نخسین «اهنود»
دوم از پنجه دزدیده همی دان «اشتود»
ای از ادیب الممالک فراهانی دیوان اشعار 20
1. ای که دل‌ها را کشد زنجیر زلفت در کمند
کام شکر کرده تلخ از رشک لعل نوشخند
آن از ادیب الممالک فراهانی دیوان اشعار 21
1. آن ده و دو کوشک کامد خانه سیارگان
بره و گاو و دو پیکر باشد و خرچنگ دان
شت از ادیب الممالک فراهانی دیوان اشعار 22
1. شت جی افرام در دساتیرش
از بروج این چنین کند تعبیر
همان از ادیب الممالک فراهانی دیوان اشعار 23
1. همان کیوان ابا برجیس و بهرام
«سناشیر» است و «برهستی » چو بلرام
چار از ادیب الممالک فراهانی دیوان اشعار 24
1. چار سوی کرانه گیتی
گر بخواهی ز شعر من بشنو