فرهنگ پارسی در دیوان اشعار ادیب الممالک فراهانی

1 بتاقند مکرر پنج قسم است که با لعلت به دشنامی نیرزد

2 «سلیمان » و «فانیذ» است و «ابلوج » چهارم «سنجری » پنجم «تبرزد»

1 روز ماه پارسی باشد نخستین اورمزد بهمن و اردیبهشت آنگاه شهریور بود

2 باز اسپندار مذ خرداد امرداد آمده هفتمین دی بادر است و هشتمین آذر بود

3 آنگهی آبان و خورشید است و ماه و تیر و گوش نام روز تیر اندر نامها تشتر بود

4 دی به مهر و مهر پس روز سروش وزشن، دان فرودین بهرام ورام و باد نیک اختر بود

1 شد چار صف آراسته اندر بر جمشید از مردم این بوم که والا گهرانند

2 «کاتوز» بدان طایفه گویند که از دین وز دانش و فرهنگ و هنر با خبرانند

3 نیسار شد آن قوم سلحشور و سپاهی کاندرگه کوشش همه صاحب هنرانند

4 دهقان و کشاورز بود مرد نسودی اهنو خوشیان طایفه پیشه ورانند

1 «پنج دزدیده » که در آخر ماه آبان موبد پارسی اندرین هر سال فزود

2 نامشان را چو ز استاد بپرسیدم گفت آفرین، فرخ، فیروز، دگر راست، درود

1 سپیده چو زد دامن چرخ چاک پر از سیم و زر گشت دامان خاک

2 بت من ز بحر تقارب کشید به گوش خرد گوهری تابناک

3 فعولن فعولن فعلون فعول بخوان ای پریچهره روحی فداک

4 سیامک مجرد اشو هست پاک چمی معنوی دان و زمیاد خاک

1 اپر، سپس چو «دنگ » پس آوان شمار پیش پارانته هست خویش و پاران اقریب و خویش

2 فی دختر است و فیس پسر در بر عقب پارمی بود میانه و آنفاس هست پیش

3 اب را شمر فلق کرپوسکول شفق برد بل فوی عروس و ژاندر، ختن اولسر است ریش

4 بزغاله شوره دان و بزماده هست شور اینوبره موتن غنم آمد بربی میش

1 ای همایون‌سرشت پاک‌نژاد وی گرامی ادیب فاضل راد

2 فاعلاتن مفاعلن فعلات جوی بحر خفیف از این سرواد

3 ماه فرسی قرینه قبطی بشنو از من که گفته است استاد

4 «طوبه » «امشیر» و «برمهات » بود فرودین ماه و اردی و خرداد

1 هفت پیرایه شد بروی بتان که از آن باغ حسن سیرآب است

2 وسمه و سرمه و نگار و خچک زرک و غازه و سپیداب است

1 بود به لفظ فرانسی ایا نگار جمیل خدا دیو پرفت انبیا و گید دلیل

2 امی، صحابه سیل آسمان، و غبرا تر پلاس جای و پارادی جنان سقز آنفر

3 آتش است و قیامت شمار «سوپرم ژور» ویزاژ، چهره پومن، شش ثقیل باشد لور

4 گوئیس ران و تالن پاشنه است و لانگ زبان چنانکه لور لب است و نه انف و بوش دهان

1 همان کیوان ابا برجیس و بهرام «سناشیر» است و «برهستی » چو بلرام

2 «هرامید» است خورشید جهانتاب نپید آمد همان بیدخت پدرام

3 «کلنگ » از تیردان مه «فامشید» است بفرشیم «دساتیر جی افرام »