خراب کردند این قوم ملک ایران را از ادیب فراهانی قصیده 1
1. خراب کردند این قوم ملک ایران را
به باد دادند آیین و دین و ایمان را
چند کشی جور این سپهر کهن را از ادیب فراهانی قصیده 1
1. چند کشی جور این سپهر کهن را
چند بکاهی روان و خواهی تن را
بشارت باد سلطان غری را از ادیب فراهانی قصیده 3
1. بشارت باد سلطان غری را
که جیش عشرت آمد عسگری را
تا به دارالملک عزلت گشته ام فرمانروا از ادیب فراهانی قصیده 4
1. تا به دارالملک عزلت گشته ام فرمانروا
تاج فقرم ساخت بر تخت قناعت پادشا
نظاره کن بدایع گردون را از ادیب فراهانی قصیده 5
1. نظاره کن بدایع گردون را
تا پی بری صنایع بیچون را
با خلق چون حدیث کنم ز این ستاره‌ها از ادیب فراهانی قصیده 6
1. با خلق چون حدیث کنم ز این ستاره‌ها
با کودکان چه گویم ازین گاهواره‌ها
شها ببین عمل عالم مکرم را از ادیب فراهانی قصیده 7
1. شها ببین عمل عالم مکرم را
ببین جناب شریعتمدار اعظم را
چو در خواب شد دیده پاسبان‌ها از ادیب فراهانی قصیده 8
1. چو در خواب شد دیده پاسبان‌ها
نوای درای آمد از کاروان‌ها
چون مرد پیشه کرد شکیب و ثبات را از ادیب فراهانی قصیده 9
1. چون مرد پیشه کرد شکیب و ثبات را
بشکست پرچم علم حادثات را
ای شده در ره پی پذیره دارا از ادیب فراهانی قصیده 10
1. ای شده در ره پی پذیره دارا
چند کند دل بدوری تو مدارا
خدا رحمت کند مرحوم حاجی میرزاآقاسی را از ادیب فراهانی قصیده 11
1. خدا رحمت کند مرحوم حاجی میرزاآقاسی را
ببخشد جای آن بر خلق احزاب سیاسی را