ای خاک نشین درگه از ابوسعید ابوالخیر رباعی 600
1. ای خاک نشین درگه قدر تو ماه
دست هوس از دامن وصلت کوتاه
...
ای زاهد و عابد از ابوسعید ابوالخیر رباعی 601
1. ای زاهد و عابد از تو در ناله و آه
نزدیک تو و دور ترا حال تباه
...
اینک سر کوی دوست از ابوسعید ابوالخیر رباعی 602
1. اینک سر کوی دوست اینک سر راه
گر تو نروی روندگان را چه گناه
...
معمورهٔ دل به از ابوسعید ابوالخیر رباعی 603
1. معمورهٔ دل به علم آراسته به
مطمورهٔ تن ز کینه پیراسته به
...
در گفتن ذکر حق از ابوسعید ابوالخیر رباعی 604
1. در گفتن ذکر حق زبان از همه به
طاعت که به شب کنی نهان از همه به
...
از مردم صدرنگ از ابوسعید ابوالخیر رباعی 605
1. از مردم صدرنگ سیه پوشی به
وز خلق فرومایه فراموشی به
...
از هر چه نه از بهر از ابوسعید ابوالخیر رباعی 606
1. از هر چه نه از بهر تو کردم توبه
ور بی تو غمی خوردم از آن غم توبه
...
از بس که شکستم از ابوسعید ابوالخیر رباعی 607
1. از بس که شکستم و ببستم توبه
فریاد همی کند ز دستم توبه
...
جز وصل تو دل به از ابوسعید ابوالخیر رباعی 608
1. جز وصل تو دل به هر چه بستم توبه
بی یاد تو هر جا که نشستم توبه
...
چشمم که سرشک لاله از ابوسعید ابوالخیر رباعی 609
1. چشمم که سرشک لاله گون آورده
وز هر مژه قطرهای خون آلوده
...
ای نیک نکرده و از ابوسعید ابوالخیر رباعی 610
1. ای نیک نکرده و بدیها کرده
و آنگاه نجات خود تمنا کرده
...
زاهد خوشدل که از ابوسعید ابوالخیر رباعی 611
1. زاهد خوشدل که ترک دنیا کرده
می خواره خجل که معصیت‌ها کرده
...