هر چند به صورت از ابوسعید ابوالخیر رباعی 420
1. هر چند به صورت از تو دور افتادم
زنهار مبر ظن که شدی از یادم
دی بر سر گور ذله از ابوسعید ابوالخیر رباعی 421
1. دی بر سر گور ذله غارت گردم
مر پاکان را جنب زیارت کردم
یا رب من اگر گناه از ابوسعید ابوالخیر رباعی 422
1. یا رب من اگر گناه بی حد کردم
دانم به یقین که بر تن خود کردم
تا چند به گرد سر از ابوسعید ابوالخیر رباعی 423
1. تا چند به گرد سر ایمان گردم
وقتست کز افعال پشیمان گردم
عودم چو نبود چوب از ابوسعید ابوالخیر رباعی 424
1. عودم چو نبود چوب بید آوردم
روی سیه و موی سپید آوردم
اندوه تو از دل از ابوسعید ابوالخیر رباعی 425
1. اندوه تو از دل حزین می‌دزدم
نامت ز زبان آن و این می‌دزدم
گر خاک تویی خاک از ابوسعید ابوالخیر رباعی 426
1. گر خاک تویی خاک ترا خاک شدم
چون خاک ترا خاک شدم پاک شدم
اندر طلب یار چو از ابوسعید ابوالخیر رباعی 427
1. اندر طلب یار چو مردانه شدم
اول قدم از وجود بیگانه شدم
آنان که به نام از ابوسعید ابوالخیر رباعی 428
1. آنان که به نام نیک می‌خوانندم
احوال درون بد نمی‌دانندم
چونان شده‌ام از ابوسعید ابوالخیر رباعی 429
1. چونان شده‌ام که دید نتوانندم
تا پیش توای نگار بنشانندم
گر خلق چنانکه از ابوسعید ابوالخیر رباعی 430
1. گر خلق چنانکه من منم دانندم
همچون سگ ز در بدر رانندم
آن دم که حدیث عاشقی از ابوسعید ابوالخیر رباعی 431
1. آن دم که حدیث عاشقی بشنودم
جان و دل و دیده را به غم فرسودم