از قد بلند یار از ابوسعید ابوالخیر رباعی 372
1. از قد بلند یار و زلف پستش
وز نرگس بی خمار بی می‌مستش
...
دل جای تو شد و گر از ابوسعید ابوالخیر رباعی 373
1. دل جای تو شد و گر نه پر خون کنمش
در دیده تویی و گر نه جیحون کنمش
...
سودای توام در از ابوسعید ابوالخیر رباعی 374
1. سودای توام در جنون می‌زد دوش
دریای دو دیده موج خون می‌زد دوش
...
دارم گنهان ز قطره از ابوسعید ابوالخیر رباعی 375
1. دارم گنهان ز قطره باران بیش
از شرم گنه فگنده‌ام سر در پیش
...
در خانه خود نشسته از ابوسعید ابوالخیر رباعی 376
1. در خانه خود نشسته بودم دلریش
وز بار گنه فگنده بودم سر پیش
...
شوخی که به دیده از ابوسعید ابوالخیر رباعی 377
1. شوخی که به دیده بود دایم جایش
رفت از نظرم سر و قد رعنایش
...
آتش بدو دست خویش از ابوسعید ابوالخیر رباعی 378
1. آتش بدو دست خویش بر خرمن خویش
چون خود زده‌ام چه نالم از دشمن خویش
...
پیوسته مرا ز خالق از ابوسعید ابوالخیر رباعی 379
1. پیوسته مرا ز خالق جسم و عرض
حقا که همین بود و همینست غرض
...
ای بر سر حرف این از ابوسعید ابوالخیر رباعی 380
1. ای بر سر حرف این و آن نازده خط
پندار دویی دلیل بعدست بخط
...
گشتی به وقوف بر از ابوسعید ابوالخیر رباعی 381
1. گشتی به وقوف بر مواقف قانع
شد قصد مقاصدت ز مقصد مانع
...
کی باشد و کی لباس از ابوسعید ابوالخیر رباعی 382
1. کی باشد و کی لباس هستی شده شق
تابان گشته جمال وجه مطلق
...
دل کرد بسی نگاه از ابوسعید ابوالخیر رباعی 383
1. دل کرد بسی نگاه در دفتر عشق
جز دوست ندید هیچ رو در خور عشق
...