ای شوق تو در مذاق چندانکه مپرس از ابوسعید رباعی 360
1. ای شوق تو در مذاق چندانکه مپرس
جان را به تو اشتیاق چندان که مپرس
شاها ز دعای مرد آگاه بترس از ابوسعید رباعی 361
1. شاها ز دعای مرد آگاه بترس
وز سوز دل و آه سحرگاه بترس
اندر صف دوستان ما باش و مترس از ابوسعید رباعی 362
1. اندر صف دوستان ما باش و مترس
خاک در آستان ما باش و مترس
ای آینهٔ ذات تو ذات همه کس از ابوسعید رباعی 363
1. ای آینهٔ ذات تو ذات همه کس
مرآت صفات تو صفات همه کس
ای واقف اسرار ضمیر همه کس از ابوسعید رباعی 364
1. ای واقف اسرار ضمیر همه کس
در حالت عجز دستگیر همه کس
تا در نزنی به هرچه داری آتش از ابوسعید رباعی 365
1. تا در نزنی به هرچه داری آتش
هرگز نشود حقیقت حال تو خوش
چون ذات تو منفی بود ای صاحب هش از ابوسعید رباعی 366
1. چون ذات تو منفی بود ای صاحب هش
از نسبت افعال به خود باش خمش
چون تیشه مباش و جمله بر خود متراش از ابوسعید رباعی 367
1. چون تیشه مباش و جمله بر خود متراش
چون رنده ز کار خویش بیبهره مباش
در میدان آ با سپر و ترکش باش از ابوسعید رباعی 368
1. در میدان آ با سپر و ترکش باش
سر هیچ بخود مکش بما سرکش باش
گر قرب خدا میطلبی دلجو باش از ابوسعید رباعی 369
1. گر قرب خدا میطلبی دلجو باش
وندر پس و پیش خلق نیکوگو باش
شاهیطلبی برو گدای همه باش از ابوسعید رباعی 370
1. شاهیطلبی برو گدای همه باش
بیگانه زخویش و آشنای همه باش
چون شب برسد ز صبحخیزان میباش از ابوسعید رباعی 371
1. چون شب برسد ز صبحخیزان میباش
چون شام شود ز اشکریزان میباش