از من برگشت یار از ابوالحسن فراهانی رباعی 157
1. از من برگشت یار من بی سببی
پر کرد ز خون کنار من بی سببی
ای چشم مرا چشم از ابوالحسن فراهانی رباعی 158
1. ای چشم مرا چشم گهربار از پی
دارد چشم تو چشم بسیار از پی
رفتی رفتی از دل از ابوالحسن فراهانی رباعی 159
1. رفتی رفتی از دل پر خون رفتی
از غمکده سینه محزون رفتی
در دایره اهل هوس از ابوالحسن فراهانی رباعی 160
1. در دایره اهل هوس جا کردی
کردی چندان که خویش رسوا کردی
ظاهر بینان که از ابوالحسن فراهانی رباعی 161
1. ظاهر بینان که دم زنند از یاری
زنهار که یار خویششان نشماری
ای خواجه مکن فخر از ابوالحسن فراهانی رباعی 162
1. ای خواجه مکن فخر به مال دگری
عیب ست توانگری به مال دگری
روزی که برغم چرخ از ابوالحسن فراهانی رباعی 163
1. روزی که برغم چرخ مهمان منی
آباد کن کلبه ویران منی
از سینه خیال قد از ابوالحسن فراهانی رباعی 164
1. از سینه خیال قد آن سروسهی
چون رفت ای اشک زحمت من چه دهی
من کرده ام از هر از ابوالحسن فراهانی رباعی 165
1. من کرده ام از هر مژده یی دریایی
او ساخته بزم غیر را مأوایی