الهی تا بتو آشنا شدم، از خلق جدا شدم، در از عبدالله انصاری مناجات نامه 85
1. الهی تا بتو آشنا شدم، از خلق جدا شدم، در دو جهان شیدا شدم، نهان بودم و پیدا شدم
الهی اگر مستم و اگر دیوانه ام از مقیمان از عبدالله انصاری مناجات نامه 86
1. الهی اگر مستم و اگر دیوانه ام از مقیمان این آستانه ام، آشنایی با خود ده که از کاینات بیگانه ام
الهی در سر خمار تو داریم در دل اسرار تو داریم از عبدالله انصاری مناجات نامه 87
1. الهی در سر خمار تو داریم در دل اسرار تو داریم و بزبان اشعار تو داریم ف اگر گوییم ثنای تو گوییم و اگر جوییم رضای تو جوییم
الهی بر عجز خود آگاهم و بر بیچارگی خود گواهم از عبدالله انصاری مناجات نامه 88
1. الهی بر عجز خود آگاهم و بر بیچارگی خود گواهم ف خواست خواست تو است من چه خواهم.
الهی بروز کار آمدم بنده وار با لب پُر توبه از عبدالله انصاری مناجات نامه 89
1. الهی بروز کار آمدم بنده وار با لب پُر توبه و زبان پُر استغفار، خواهی بکرم عزیز دار خواهی خوار که من خجلم و شرمسار و تو خداوندی و صاحب اختیار.
الهی اگر خامم پخته ام کن و اگر پخته ام سوخته از عبدالله انصاری مناجات نامه 90
1. الهی اگر خامم پخته ام کن و اگر پخته ام سوخته ام کن.
الهی از کُشتهٔ تو خون نیاید و از سوختهٔ از عبدالله انصاری مناجات نامه 91
1. الهی از کُشتهٔ تو خون نیاید و از سوختهٔ تو درد، کُشتهٔ تو بکُشتن شاد است و سوختهٔ تو بسوختن خوشنود
الهی روی بنما تا در روی کسی ننگریم و دری از عبدالله انصاری مناجات نامه 92
1. الهی روی بنما تا در روی کسی ننگریم و دری بگشی تا بر در کس نگُذریم.
الهی بحرمت ذاتی که تو آنی، بحرمت صفاتی از عبدالله انصاری مناجات نامه 93
1. الهی بحرمت ذاتی که تو آنی، بحرمت صفاتی که چنانی و بحرمت نامی که تتو دانی بفریاد رس که میتوانی.
الهی مکُش این چراغ افروخته را مُسوز این از عبدالله انصاری مناجات نامه 94
1. الهی مکُش این چراغ افروخته را مُسوز این دل سوخته را و مَدَر این پردهٔ دوخته را و مران این بندهٔ نو آموخته را
الهی اگر تن مجرم است دل مطیع است و اگر بنده از عبدالله انصاری مناجات نامه 95
1. الهی اگر تن مجرم است دل مطیع است و اگر بنده بد کار است کَرَ م تو شفیع است.
الهی قبلهٔ عارفان خورشید روی تو است و محراب از عبدالله انصاری مناجات نامه 96
1. الهی قبلهٔ عارفان خورشید روی تو است و محراب جانها طاق ابروی تو است و مسجد اقصی دلها حریم کوی تو است، نظری بسوی ما فرما که نظر ما بسوی تو است.