الهی از خواجه عبدالله انصاری مناجات نامه 109
1. الهی تو دوختی در پوشیدم و آنچه در جام ریختی نوشیدم هیچ نیامد از آنچه میکوشیدم.
الهی از خواجه عبدالله انصاری مناجات نامه 110
1. الهی من غلام آن معصیتم که مرا بعذر آرد و ازآن طاعت بیزامرم که مرا تعجُب آرد.
الهی از خواجه عبدالله انصاری مناجات نامه 111
1. الهی گدای تو بکار خود شادان است، هر که گدای تو شد در دو عالم سلطان است.
الهی از خواجه عبدالله انصاری مناجات نامه 112
1. الهی غیر از المهای تو جای شادی نیست و جُز از بندگیت روی آزادی نیست
الهی از خواجه عبدالله انصاری مناجات نامه 113
1. الهی کار ااگر بگفتار است بر سر همه گویندگان تاجم و اگر بکردار است چون سلیمان بموری محتاجم
الهی از خواجه عبدالله انصاری مناجات نامه 114
1. الهی کدام درد بود ازین بیش که معشوق توانگر و عاشق درویش.
الهی از خواجه عبدالله انصاری مناجات نامه 115
1. الهی من کیستم که ترا خواهم چون از قیمت خود آگاهم، از هر چه می پندارم کمترم و از هر دمی که می شمارم بد ترم.
الهی از خواجه عبدالله انصاری مناجات نامه 116
1. الهی بر سر از خجالت گرد داریم و در دل از حسرت درد داریم و رُخ از شرم گناه زرد داریم.
الهی از خواجه عبدالله انصاری مناجات نامه 117
1. الهی از مدت ارزومندی روزی ماند و از درد فراق بدل سوزی ماند.
الهی از خواجه عبدالله انصاری مناجات نامه 118
1. الهی از یادگار فردی ماند و از عُمر گذشته دردی ماند و از جسم پوسیده گردی و از حسرت بسینه آه سردی.
الهی از خواجه عبدالله انصاری مناجات نامه 119
1. الهی اگر توبه به بیگناهی است پس در این جهان تایب کیست و اگر به پشیمانی است پس در جهان عاصی کیست؟
الهی از خواجه عبدالله انصاری مناجات نامه 120
1. الهی صبر از من رمید و طاقت من شد سُست، تخم آرام کشتم بیقراری رُست، نه خُرسندم نه صبور و مهجورم نه رنجور