مناجات نامه خواجه عبدالله انصاری

الهی گدای تو بکار خود شادان است، هر که گدای تو شد در دو عالم سلطان است. ,

الهی غیر از المهای تو جای شادی نیست و جُز از بندگیت روی آزادی نیست ,

الهی کار ااگر بگفتار است بر سر همه گویندگان تاجم و اگر بکردار است چون سلیمان بموری محتاجم ,

الهی کدام درد بود ازین بیش که معشوق توانگر و عاشق درویش. ,

الهی من کیستم که ترا خواهم چون از قیمت خود آگاهم، از هر چه می پندارم کمترم و از هر دمی که می شمارم بد ترم. ,

الهی بر سر از خجالت گرد داریم و در دل از حسرت درد داریم و رُخ از شرم گناه زرد داریم. ,

2 من بندهٔ عاصیم رضای تو کجاست تاریک دلم نور و ضیای تو کُجاست

3 ما را تو بهشت اگر به طاعت بخشی آن بیع بود لُطف و عطای تو کجاست

الهی از مدت ارزومندی روزی ماند و از درد فراق بدل سوزی ماند. ,

الهی از یادگار فردی ماند و از عُمر گذشته دردی ماند و از جسم پوسیده گردی و از حسرت بسینه آه سردی. ,

الهی اگر توبه به بیگناهی است پس در این جهان تایب کیست و اگر به پشیمانی است پس در جهان عاصی کیست؟ ,

الهی صبر از من رمید و طاقت من شد سُست، تخم آرام کشتم بیقراری رُست، نه خُرسندم نه صبور و مهجورم نه رنجور ,