ولدنامه سلطان ولد

1 جوی در خود ورا چو جویانی خیره هر سوی از چه پویانی

2 آب لطفش ز جسم خاکی تو میکند جوش بهر پاکی تو

3 در خودش جو چو از تو میروید بلکه خود او ترا همیجوید

4 با تو است او مجوی جای دگر چشم بگشا و در خودت بنگر

1 حمله ‌ ها میکنم که بنمایم بندها را تمام بگشایم

2 غیرتش مانع است من چکنم چون سپر دافع است من چکنم

3 آنچه میدانم ار بیان گشتی اینجهان محو آن جهان گشتی

4 خاستی از میان حجاب دوی حق شدی فاش بی منی و توئی

1 هرکرا جان او ز عهد الست بود بیگانه وین طرف پیوست

2 آشنائی بحق کجا جوید یا در این ره بصدق کی پوید

3 چونکه آنجا ز حق نداشت عطا چه کند او طلب بگو اینجا

4 کاله ‌ ای را که گم نکرده بود در پی آن بهر طرف ندود

1 رهبر رهروان حق سخن است بر فلک نردبان حق سخن است

2 هرکه او را غذا سخن گردد بر سر بحر بی سفن گردد

3 همچو عیسی بر آسمان رود او بی تن اندر جهان جان شود او

4 روح مطلق شود رهد از تن دو جهان را کند چو خور روشن

1 شمس رالشکرش نه نوروی است تاب چون خنجرش فتول فی است

2 در چراغی چو هست این معنی که همو مد ّ عاست هم دعوی

3 پیش و پس او ویست و بالا او برگ و شاخ و درخت و خرما او

4 پر از او آسمانها و زمین روشن از نور او یسار و یمین

1 تو بدان شاهزاده میمانی بشنو احوال او که تا دانی

2 پدرش جمع کرد استادان تا شود در علوم آبادان

3 سالها بود اندر آن مشغول تا شدش جمله علمها محصول

4 ذوفنون گشت و عالم و والا تا که صیتش گرفت عالم را

1 سیر آن راه در وصال بود از کمالی سوی کمال رود

2 راه تن را نهایت است و کران راه جان بیحد است و بی پایان

3 دائماً رفتن است در منزل هیچ آخر ندارد آن حاصل

4 سیر آن راه بی نشان باشد برتر از عقل و جسم و جان باشد

1 ذره ‌ ای نیست آسمان و زمین پیش آن آفتاب عل ّ یین

2 چون تو با ما ز جان و دل یاری چشم بگشا اگر بصر داری

3 تا ببینی که صد هزار جهان که ندارند اول و پایان

4 گرد آن خور چو ذره گردان ‌ اند همه دایم بروش حیران ‌ اند

1 بلکه خود بی اشارتی معلوم شود او را تو گر کنی مکتوم

2 ز آنکه اندر نهاد او آن را پیش از این در ازل نهاد خدا

3 جان او بود در جهان الست زان می و جام جاودانی مست

4 همچو ماهی درون آن دریا بی شب و روز در وصال و لقا

1 رحمت عالم است مرد خدا دستگیر و پناه در دو سرا

2 دست در وی زنید تا برهید روی سویش بعشق و صدق نهید

3 نوح وقت است اندر این دوران کشتی او رهاند از طوفان

4 رنج طوفان آب سهل بود زان قویتر بدان که جهل بود