یارب که بقای جاودانی بادا از وحشی بافقی رباعی 1
1. یارب که بقای جاودانی بادا
کامت بادا و کامرانی بادا
عشرت بادا صبح تو و شام ترا از وحشی بافقی رباعی 2
1. عشرت بادا صبح تو و شام ترا
آغاز تو را خوشی و انجام ترا
شد یار و به غم ساخت گرفتار از وحشی بافقی رباعی 3
1. شد یار و به غم ساخت گرفتار مرا
نگذاشت به درد دل افکار مرا
جان سوخت ز داغ دوری یار مرا از وحشی بافقی رباعی 4
1. جان سوخت ز داغ دوری یار مرا
افزود سد آزار بر آزار مرا
از بهر نشیمن شه عرش جناب از وحشی بافقی رباعی 5
1. از بهر نشیمن شه عرش جناب
بنگر که چه خوش دست به هم داد اسباب
اندر ره انتظار چشمی که مراست از وحشی بافقی رباعی 6
1. اندر ره انتظار چشمی که مراست
بی نور شد و وصال تو ناپیداست
آن سرو که جایش دل غم پرور از وحشی بافقی رباعی 7
1. آن سرو که جایش دل غم پرور ماست
جان در غم بالاش گرفتار بلاست
پیوستن دوستان به هم آسان از وحشی بافقی رباعی 8
1. پیوستن دوستان به هم آسان است
دشوار بریدن است و آخر آن است
شاها سربخت بر در دولت تست از وحشی بافقی رباعی 9
1. شاها سربخت بر در دولت تست
یک خیمه فلک ز اردوی شوکت تست
اکسیر حیات جاودانم بفرست از وحشی بافقی رباعی 10
1. اکسیر حیات جاودانم بفرست
کام دل و آرزوی جانم بفرست
شوخی که خطش آیهٔ فرخ فالی از وحشی بافقی رباعی 11
1. شوخی که خطش آیهٔ فرخ فالی است
نادیدن آن موجب سد بد حالی است
جز فکر جدا شدن ز دلدارم از وحشی بافقی رباعی 12
1. جز فکر جدا شدن ز دلدارم نیست
این صبر هراسنده ولی یارم نیست