قطعات در گزیده اشعار وحشی بافقی

1 از من مرنج ای ز تو شادی جان من گر لب گشوده‌ام پی هجو شراب تو

2 زیرا که او قباحت بسیار کرده است دی شب به جامهٔ من و با جامه خواب تو

1 مدعا زین سه چار بیتک سهل داند آنکس که دانش اندیش است

2 آنچه دستم به دامنش نرسد گر چه سعی طلب ز حد بیش است

3 طرفه صحرا دوی‌ست ، خاصه بهار عشقبازی به سبزه‌اش کیش است

4 خردسالی‌ست شسته لب از شیر پدرش غوچ و مادرش میش است

1 زری که می‌طلبم دوش لطف فرمودی ز من کسی نستاند به سد هزار نیاز

2 به مفت نیز نیرزد و گرنه هم خود گوی که من چرا زر مفتی چنین دهم به تو باز

3 به هزل دست به دستش برند و اندازند به جان رسیدم از این دست بر دو دست انداز

4 زریست لایق همیان و کیسهٔ تاجر چرا که خرج نگردد به سالهای دراز

1 سرورا از حاجب و دربان عالی حضرتت از زمین تا چند فریادم رود بر آسمان

2 الحذر از ابروی پرچین حاجب، الحذر الامان از سینه پرکین دربان، الامان

1 می‌رسم از راه و دارم استری کز باب جوع قوت دندان ندارد ورنه قنطر می‌خورد

2 حرص کاهش هست تا حدی که گر بگذارمش کهگل دیوار این ده را سراسر می‌خورد

1 صبر در کارها چه نیک و چه بد از علامات بخردی باشد

2 چون به تدیبر کار ناید راست هر چه تقدیر ایزدی باشد

1 یگانهٔ دو جهان زبده و خلاصه عهد تویی که مهر و سپهرت ندیده شبه و نظیر

2 سوار عزم تو هرجا که رخش حکم جهاند دوید بر اثر او جنیبت تقدیر

3 ز لشکر تو سواری اگر برون تازد کند حصار فلک را به حمله‌ای تسخیر

4 دو عمده‌اند برابر به سد جهان لشکر سنان و تیغ تو از به هر پاس تاج و سریر

1 شرفا ساقی عنایت تو گو دماغ مرا معطر کن

2 ز آنچه آتش بر آبگینه زند بزم تاریک ما منور کن

1 ای خداوند که چون مرکب آهو تک تو ناورد کره گر آهو همه مرکب زاید

2 مرکبی دارم و از حسرت یک مشت علف بر علفزار فلک بیند و دندان خاید

3 نسبتی هست چو با اسب تو او را در اصل گر ز پس مانده خویشش بنوازد شاید

1 ای مخادیم که از راه شرف برسر چرخ برین پای شماست

2 الله ، الله ، چه رفیع الشأنید که فلک پایهٔ ادنای شماست

3 اطلس چرخ برین است بلند لیک کوتاه به بالای شماست

4 شرط الطاف به جا آوردید لطف کردید، کرمهای شماست