بشنو ز ما که تجربه کردیم از وحدت کرمانشاهی غزل 13
1. بشنو ز ما که تجربه کردیم سال‌ها
بی‌حاصلی است حاصل این قیل و قال‌ها
ز دست عقل به رنجم بیار از وحدت کرمانشاهی غزل 14
1. ز دست عقل به رنجم بیار جام شراب
بنای عقل مگر گردد از شراب خراب
عشق به یک سو فکند پرده از وحدت کرمانشاهی غزل 15
1. عشق به یک سو فکند پرده چو از روی ذات
شد ز میان غیر ذات جمله فعل و صفات
هر دلی کز تو شود غمزده، از وحدت کرمانشاهی غزل 16
1. هر دلی کز تو شود غمزده، آن دل شاد است
هر بنایی که خراب از تو شود آباد است
به کیش اهل حقیقت کسی از وحدت کرمانشاهی غزل 17
1. به کیش اهل حقیقت کسی که درویش است
به یاد روی تو مشغول و فارغ از خویش است
بر آنکه مرید می و معشوقه از وحدت کرمانشاهی غزل 18
1. بر آنکه مرید می و معشوقه و جام است
جز دوست نعیم دو جهان جمله حرام است
مقصد من، خواجه، مولای از وحدت کرمانشاهی غزل 19
1. مقصد من، خواجه، مولای من است
توشه من نیز تقوای من است
تا سر زلف پریشان تو چین از وحدت کرمانشاهی غزل 20
1. تا سر زلف پریشان تو چین در چین است
زیر هر چینی از آن جای دل غمگین است
محرم راز خدایی دل دیوانه از وحدت کرمانشاهی غزل 21
1. محرم راز خدایی دل دیوانه ماست
مخزن گنج نهان سینه ویرانه ماست
می ناچشیده حالت مستانت از وحدت کرمانشاهی غزل 22
1. می ناچشیده حالت مستانت آرزوست؟
روسوا نگشته حلقه زلفانت آزوست؟
زاهد نشُسته دست ز تن از وحدت کرمانشاهی غزل 23
1. زاهد نشُسته دست ز تن جانت آرزوست؟
جان را فدا نساخته جانانت آرزوست؟
دوشینه سخن از خم آن زلف از وحدت کرمانشاهی غزل 24
1. دوشینه سخن از خم آن زلف دوتا رفت
دل بسته او گشت و روان از بر ما رفت