دوبیتی‌ها شاه نعمت‌الله ولی

1 عالم حق حق است تا دانی غیر او عالمش چه می‌ خوانی

2 طالب حق حق است در همه حال هر چه آن را طلب کنی آنی

1 شمع خوشی افروختی عود دل ما سوختی از بهر بزم عاشقان شمعی ز نور افروختی

2 جز عاشقی کاری دگر از ما نمی آید دگر زیرا که از روز ازل ما را چنین آموختی

1 خانهٔ تاریک اگر روشن کنی خلوت خود چون سرای من کنی

2 گر بیایی یوسف گل پیرهن کی سخن با ما ز پیراهن کنی

1 ظاهر جامیم و باطناً می این یک مائیم و آن دگر وی

2 چون ظاهر و باطنت یکی شد نه جام و نه می بماند هی هی

1 چون برسی به بحر ما واقف حال ما شوی تا نرسی به ما چو ما عارف ما کجا شوی

2 موج و حباب را بمان آب چو تشنگان بجو تا که به عین ما چو ما واصل عین ما شوی

1 نگاری مست ولا یعقل چو ماهی در آمد از در خلوت به گاهی

2 سیه چشم و سیه زلف و سیه خال سیه گز بود پوشیده سیاهی

1 خانهٔ تاریک اگر روشن کنی خلوت خود چون سرای من کنی

2 گر بیابی یوسف گل پیرهن کی سخن با ما ز پیراهن کنی

1 گر بمیری ز خود بقا یابی ور کشی زحمتی عطا یابی

2 هر که مرد او دگر نخواهد مرد گر نمردی بمیر تا یابی

1 ظهوری لم یزل ذاتی بذاتی حجابی لایزالی من صفاتی

2 وجودی کالقدح روحی کراحی فخذ منی قدح و اشرب حیاتی

1 گر تو عارف شوی شوی بخشی این چنین عارفی به ار بخشی

2 هرچه گیری به او ازو گیری هر چه گیری از او به او بخشی