هر چه گفتم عیان شود از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1
1. هر چه گفتم عیان شود به خدا
پیر ما هم جوان شَود به خدا
نعمت الله است دائم از شاه نعمت‌الله ولی غزل 2
1. نعمت الله است دائم با خدا
نعمت از الله کی باشد جدا
عارفی کو بُود ز آل از شاه نعمت‌الله ولی غزل 3
1. عارفی کو بُود ز آل عبا
خواه گو خرقه پوش و خواه قبا
ما به عین تو دیده ایم از شاه نعمت‌الله ولی غزل 4
1. ما به عین تو دیده ایم تو را
وز همه برگزیده ایم تو را
رند مستی جو دمی با از شاه نعمت‌الله ولی غزل 5
1. رند مستی جو دمی با او برآ
از در میخانهٔ ما خوش درآ
ذوق اگر داری در این از شاه نعمت‌الله ولی غزل 6
1. ذوق اگر داری در این دریا درآ
عاشقانه خوش بیا با ما برآ
ظهور سلطنت عشق او از شاه نعمت‌الله ولی غزل 7
1. ظهور سلطنت عشق او است در دو سرا
در آن سرا قدمی نه در آن سرا به سرآ
خار بی کنگر چه کار از شاه نعمت‌الله ولی غزل 8
1. خار بی کنگر چه کار آید مرا
راه بی رهبر چه کار آید مرا
از ازل تا ابد خواند از شاه نعمت‌الله ولی غزل 9
1. از ازل تا ابد خواند مرا
یار من محروم کی ماند مرا
گر بیازارد مرا موری از شاه نعمت‌الله ولی غزل 10
1. گر بیازارد مرا موری ، نیازارم و را
خود کجا آزار مردم ای عزیزان ، من کجا
هر شب چون ماه می‌بینیم از شاه نعمت‌الله ولی غزل 11
1. هر شب چون ماه می‌بینیم ما
آفتابی می نماید مه لقا
مجلس خاص او است حضرت از شاه نعمت‌الله ولی غزل 12
1. مجلس خاص او است حضرت ما
الصلا هر که عاشق است صلا