رباعیات در دیوان اشعار سحاب اصفهانی

1 ابر گریان که در چمن می خندد برق خندان که بی دهن می خندد

2 آن بر من و حال زار من می گرید وین بر من و روزگار من می خندد

1 مانند شمایلت شمایل نشود دل نیست که بر رخ تو مایل نشود

2 تا سال دگر دلی نماند به جهان امسال اگر حسن تو زایل نشود

1 از توبه چو تازه گشت ایمانم باز دل کرد از آن توبه پشیمانم باز

2 پیمان بستم به ترک پیمانه کشی پیمانه ی می شکست پیمانم باز

1 ای از غم تو ناله ی زار همه کس ای از تو سیاه روزگار همه کس

2 در عشق تو کار من نه مشکل شد و بس مشکل شده از عشق تو کار همه کس

1 ای باعث افلاس و تهیدستی خلق از نهیاتی شکایت مشتی خلق

2 هم خلق ملول هم تو دلگیر زما خلق از غم هستی و تو از هستی خلق

1 در بزم رقیب ای زتوام سوز فراق وصلت بتر از درد غم اندوز فراق

2 هر کس به فراق کرد یاد شب وصل من در شب وصل آرزو روز فراق

1 در بزم تو دورای گل خود روی دو رنگ تا کی بودم چو غنچه خون در دل تنگ؟

2 با دیده ی تر گهی بسوزم چون شمع با قامت خم گهی بنالم چو چنگ

1 ای در چمن حسن رخت خرمن گل خط گر درخت چو سبزه پیرامن گل

2 افسوس که در دامن پاک تو رقیب آویخته همچو خار بر دامن گل

1 صد بار اگر به تیغ کین می کشدم غم نیست که یار نازنین می کشدم

2 خونم ریزد لیک برای دل غیر بهر دل آن می کشد این می کشدم

1 با غیر ترا یار نمیدانستم در بزم تواش بار نمیدانستم

2 میدانستم که خواهی ام کشت اما بهر دل اغیار نمیدانستم