غزلیات در دیوان اشعار ادیب صابر

1 بیا که با سر زلف تو کارها دارم ز جام عشق تو در سر خمارها دارم

2 بیا که با دو رخ تو که روز را ماند شکایت و گله روزگارها دارم

3 بیا که چون تو بیایی، به وقت دیدن تو ز دیدگان قدمت را نثارها دارم

4 چو آمدی مرو از نزد من که در همه عمر به بوسه با لب لعلت شمارها دارم

1 پیک دو زلف دلبری ای باد صبحدم زان با نسیم عنبری ای باد صبحدم

2 بر مشک تاب داده دلبر گذشته ای زان دلربای و دلبری ای باد صبحدم

3 بر حلقه معطر مشکین گذشته ای چون مشک از آن معطری ای باد صبحدم

4 در تن لطافت تو مرا جان نو نهاد گویی که جان دیگری ای باد صبحدم

1 ای دل غبار غم ببرد باد صبحدم بر زلف دوست گر گذرد باد صبحدم

2 بی باد صبحدم نزنم دم که هر شبی پیغام من به دوست برد باد صبحدم

3 عطر و بخور بوی به زلفش سپرده اند بر زلف او از آن سپرد باد صبحدم

4 از زلف او شده است معطر چو زلف او از بس گره که می شمرد باد صبحدم

1 عید است و حق عید بباید شناختن وز باده نوش کردن و بربط نواختن

2 شرع است حق روزه به طاعت گزاردن شرط است حق عید به عشرت شناختن

3 اکنون که چنگ و نای به یک جای ساختند وقت است وقت با قدح باده ساختن

4 چوگان زلف و گوی زنخدان یار گیر در روز عید رسم بود گوی باختن

1 دل به شاد کن وز رخ و زلفش گل و شمشاد کن

2 عقل بیش اندیش را بر طاق نه نفس شادی دوست را دل شاد کن

3 گه بنای بی غمی بر پای دار گه سرای خرمی آباد کن

4 چاکران عشق را اجرای بده بندگان حرص را آزاد کن

1 بلبل رسید نغمه بلبل رها مکن گلبن شکفت جز همه برگل ثنا مکن

2 از روی دوست دیده خود را تهی مدار وز دست خویش دسته گل را جدا مکن

3 گر عهد کرده ای که نگیری قدح به دست آن عهد را چو عهد گل آمد وفا مکن

4 روز می است ساغر می را ز کف منه وقت گل است صحبت گل (را) رها مکن

1 ای شب تاری غلام موی تو روز روشن پیشکار روی تو

2 چاکر روز و شبم تا روز و شب نایبند از روی تو وز موی تو

3 بنده موی تو دلهای جهان بنده یک مویم از گیسوی تو

4 از دو چشمم جوی خون انگیخته است عشق موی دلبر خوش بوی تو

1 چون زلف تو بی قرارم از تو چون چشم تو با خمارم از تو

2 ای گشته چو روزگار بدعهد سرگشته روزگارم از تو

3 ای حسن تو بی شمار گشته در حسرت بی شمارم از تو

4 پر آب دو دیده شد کنارم تا گشت تهی کنارم از تو

1 خلعت چشم من است راحت دیدار تو راحت گوش من است لذت گفتار تو

2 رشک همه عالمند گوش من و چشم من از پی گفتار تو وز پی دیدار تو

3 از گل رخسار تو خسته دلم روز و شب خستن خار آمده است در گل رخسار تو

4 گر چه نه خاری نه گل، هم تو گلی هم تو خار ای همه گلهای باغ چاکر یک خار تو

1 ای سپه عشق تو بر ما زده صبر و دل ما همه یغما زده

2 جان من از عشق تو لرزان شده همچو تن مردم سرما زده

3 بر من بیچاره نبخشی و من جز به رضای تو نفس نازده

4 روی تو دیبا و مرا آرزوست بوسه بران روی چو دیبا زده