غزلیات در دیوان اشعار ادیب صابر

1 دل من بی تو حکایت ز دهان تو کند تن من بی تو روایت ز میان تو کند

2 که تواند که کند با لب پرخنده مرا گر کند خنده آن تنگ دهان تو کند

3 سال و مه قصد به کاسد شدن عنبر و مشک زلف عنبر شکن مشک فشان تو کند

4 دل پر آتشم اندر خم زلفین تو ماند حاش لله که آهنگ زیان تو کند

1 با من دلت آشنا نمی گردد وز تو دل من جدا نمی گردد

2 هر چند وفای من رها کردی از دست تو دل رها نمی گردد

3 از بهر سه بوسه زان دو لب هرگز یک حاجت من روا نمی گردد

4 روزی که دو چشم من نمی گرید درشهر یک آسیا نمی گردد

1 ای از بنفشه زلف تو پر پیچ و تاب تر چشمت ز چشم نرگس تر نیم خواب تر

2 خوش ده جواب دوست که از جمع دلبران دلبرتر آن بود که بود خوش جواب تر

3 خرم شده ست سبزه و مشکین شده است باد بر روی سبزه باده مشکین صواب تر

4 آتش تر است از آتش رخشان شراب لعل او را پیاله ای طلب از آب آب تر

1 هر گه که گل لعل بخندد به چمن بر جز جام می لعل نشاید به دهن بر

2 من جامه گر از جور غم عشق دریدم گل جامه ز جور که دریده است به تن بر

3 فریاد کند هر که به بیداد در افتد فریاد ز رعد آمد و بیداد به من بر

4 ماند به سرشک من و رخساره معشوق هر قطره که شبگیر درافتد به سمن بر

1 ای دو لب تو ز شهد خوشتر زندان توام ز مهد خوشتر

2 بدخو مشو و تبه مکن عهد خوی خوش و حسن عهد خوشتر

3 گر وصل تو را به جهد یابم کاری نبود ز جهد خوشتر

4 ور شهد خوش است گو همی باش بوس تو مرا ز شهد خوشتر

1 همه مقصود ما شد راست امروز که آن مقصود دل با ماست امروز

2 گر آراید بهار نو جهان را جهان را روی او آراست امروز

3 دلم دی وصل او حاجت همی خواست رواگشت آنچه دی می خواست امروز

4 چو فر روی او امروز اینجاست جمال نو بهار اینجاست امروز

1 آورد به ما بلبل عاشق خبر گل جز بلبل گل دوست که داند خطر گل

2 هر چند که در گل همه خوبی و خوشی هست بی مل نه همانا که خوش آید خبر گل

3 زان قطره شبیگر که بر شاخ گل افتاد چون تاج شهان گشت ز در تاج سر گل

4 از بس که صبا بر سر گلزار گذر کرد پر مشک و عقیق است همه رهگذر گل

1 رونق گرفت کار می از روزگار گل خوبی و دلبری است همه کار و بار گل

2 لطف رحیق یافت مزاج می لطیف آب عقیق برد رخ آبدار گل

3 هر در که ریخت دیده من در فراق یار آورد ابر و کرد سراسر نثار گل

4 می خور به وقت بلبل و گل در میان باغ اکنون که یافت بلبل عاشق کنار گل

1 بلبل گشاده کرد زبان بر ثنای گل معشوق بلبل است رخ دلگشای گل

2 هر شب ز شام تا به سحر ساحری کنیم من در ثنای بلبل و او در ثنای گل

3 معزول گشت ساقی و منسوخ شد سماع این از نوای بلبل و آن از لقای گل

4 در زیر شکر و منتم از گوش و چشم خود گاه از برای بلبل و گاه از برای گل

1 زان دو لب چون عقیق یارم از دیده همی عقیق بارم

2 کارست مرا عقیق باری تا عشق عقیق اوست کارم

3 کردست سرشک من عقیقین عشق لب چون عقیق یارم

4 تا عشق عقیق او گزیدم چون کار عقیق شد کنارم