ای بیش از آنکه در قلم آید از سعدی شیرازی قصیده 49
1. ای بیش از آنکه در قلم آید ثنای تو
واجب بر اهل مشرق و مغرب دعای تو
در بهشت گشادند در جهان از سعدی شیرازی قصیده 50
1. در بهشت گشادند در جهان ناگاه
خدا به چشم عنایت به خلق کرد نگاه
ای که پنجاه رفت و در خوابی از سعدی شیرازی قصیده 51
1. ای که پنجاه رفت و در خوابی
مگر این پنج روزه دریابی
به نوبت‌اند ملوک اندرین از سعدی شیرازی قصیده 52
1. به نوبت‌اند ملوک اندرین سپنج سرای
کنون که نوبتِ تست ای ملک به عدل گرای
چه دعا گویمت ای سایهٔ از سعدی شیرازی قصیده 53
1. چه دعا گویمت ای سایهٔ میمون همای
یارب این سایه بسی بر سر اسلام بپای
به خرمی و به خیر آمدی و از سعدی شیرازی قصیده 54
1. به خرمی و به خیر آمدی و آزادی
که از صروف زمان در امان حق بادی
ای نفس اگر به دیدهٔ تحقیق از سعدی شیرازی قصیده 55
1. ای نفس اگر به دیدهٔ تحقیق بنگری
درویشی اختیار کنی بر توانگری
بزن که قوت بازوی سلطنت از سعدی شیرازی قصیده 56
1. بزن که قوت بازوی سلطنت داری
که دست همت مردانت می‌دهد یاری
گرین خیال محقق شود به از سعدی شیرازی قصیده 57
1. گرین خیال محقق شود به بیداری
که روی عزم همایون ازین طرف داری
وجودم به تنگ آمد از جور از سعدی شیرازی قصیده 58
1. وجودم به تنگ آمد از جور تنگی
شدم در سفر روزگاری درنگی