شکر و سپاس و منت و عزت خدای از سعدی شیرازی قصیده 1
1. شکر و سپاس و منت و عزت خدای را
پروردگار خلق و خداوند کبریا
اگر مطالعه خواهد کسی بهشت از سعدی شیرازی قصیده 2
1. اگر مطالعه خواهد کسی بهشت برین را
بیا مطالعه کن گو به نوبهار زمین را
آن روی بین که حسن بپوشید از سعدی شیرازی قصیده 3
1. آن روی بین که حسن بپوشید ماه را
وآن دام زلف و دانهٔ خال سیاه را
رفتی و صدهزار دلت دست در از سعدی شیرازی قصیده 4
1. رفتی و صدهزار دلت دست در رکیب
ای جان اهل دل که تواند ز جان شکیب؟
علم دولت نوروز به صحرا از سعدی شیرازی قصیده 5
1. علم دولت نوروز به صحرا برخاست
زحمت لشکر سرما ز سر ما برخاست
هران نصیبه که پیش از وجود از سعدی شیرازی قصیده 6
1. هران نصیبه که پیش از وجود ننهادست
هر آنکه در طلبش سعی می‌کند بادست
ایهاالناس جهان جای تن از سعدی شیرازی قصیده 7
1. ایهاالناس جهان جای تن آسانی نیست
مرد دانا، به جهان داشتن ارزانی نیست
خوش است عمر دریغا که جاودانی از سعدی شیرازی قصیده 8
1. خوش است عمر دریغا که جاودانی نیست
پس اعتماد بر این پنج روز فانی نیست
بناز ای خداوند اقبال سرمد از سعدی شیرازی قصیده 9
1. بناز ای خداوند اقبال سرمد
به بخت همایون و تخت ممهد
جهان بر آب نهادست و زندگی از سعدی شیرازی قصیده 10
1. جهان بر آب نهادست و زندگی بر باد
غلام همت آنم که دل بر او ننهاد