امروز که دستگاه داری از سعدی شیرازی رباعی 873
1. امروز که دستگاه داری و توان
بیخی که بر سعادت آرد بنشان
با زنده‌دلان نشین و از سعدی شیرازی رباعی 874
1. با زنده‌دلان نشین و صادق نفسان
حق دشمن خود مکن به تعلیم کسان
روزی دو سه شد که بنده از سعدی شیرازی رباعی 875
1. روزی دو سه شد که بنده ننواخته‌ای
اندیشه به ذکر وی نپرداخته‌ای
ای یار کجایی که در آغوش از سعدی شیرازی رباعی 876
1. ای یار کجایی که در آغوش نه‌ای
و امشب بر ما نشسته چون دوش نه‌ای
گر کان فضائلی وگر دریایی از سعدی شیرازی رباعی 877
1. گر کان فضائلی وگر دریایی
بی‌راحت خلق باد می‌پیمایی
گر سنگ همه لعل بدخشان از سعدی شیرازی رباعی 878
1. گر سنگ همه لعل بدخشان بودی
پس قیمت سنگ و لعل یکسان بودی
فردا که به نامهٔ سیه از سعدی شیرازی رباعی 879
1. فردا که به نامهٔ سیه درنگری
بس دست تحسر که به دندان ببری
گویند که دوش شحنگان از سعدی شیرازی رباعی 880
1. گویند که دوش شحنگان تتری
دزدی بگرفتند به صد حیله‌گری
آیین برادری و شرط یاری از سعدی شیرازی رباعی 881
1. آیین برادری و شرط یاری
آن نیست که عیب من هنر پنداری
تا کی به جمال و مال دنیا از سعدی شیرازی رباعی 882
1. تا کی به جمال و مال دنیا نازی
آمد گه آنکه راه عقبی سازی
ای غایب چشم و حاضر دل از سعدی شیرازی رباعی 883
1. ای غایب چشم و حاضر دل چونی؟
وی شاخ گل شکفته در گل چونی؟
در مرد چو بد نگه کنی زن از سعدی شیرازی رباعی 884
1. در مرد چو بد نگه کنی زن بینی
حق باطل و نیکخواه دشمن بینی