به اندا نمودند وخشور از رودکی سمرقندی مثنوی 1
1. به اندا نمودند وخشور را
بدید آن سراپا همه نور را
...
کفن حله شد کرم بهرامه از رودکی سمرقندی مثنوی 2
1. کفن حله شد کرم بهرامه را
کز ابریشم جان کند جامه را
...
به کوه اندرون گفت: کمکان از رودکی سمرقندی مثنوی 3
1. به کوه اندرون گفت: کمکان ما
بیا و بکن، بگسلد جان ما
...
توانی برو کار بستن فریب از رودکی سمرقندی مثنوی 4
1. توانی برو کار بستن فریب
که نادان همه راست ببند و ریب
...
گرفت آب کاشه ز سرمای از رودکی سمرقندی مثنوی 5
1. گرفت آب کاشه ز سرمای سخت
چو زرین ورق گشت برگ درخت
...
ز قلب آنچنان سوی دشمن از رودکی سمرقندی مثنوی 6
1. ز قلب آنچنان سوی دشمن بتاخت
که از هیبتش شیر نر آب تاخت
...
چو گشت آن پریروی بیمار از رودکی سمرقندی مثنوی 7
1. چو گشت آن پریروی بیمار غنج
ببرید دل زین سرای سپنج
...
سگالندهٔ چرخ مانند از رودکی سمرقندی مثنوی 8
1. سگالندهٔ چرخ مانند غوچ
تبر برده بر سر چو تاج خروچ
...
که بر آب و گل نقش ما یاد از رودکی سمرقندی مثنوی 9
1. که بر آب و گل نقش ما یاد کرد
که ماهار در بینی باد کرد
...
به دشمن بر، از خشم آواز از رودکی سمرقندی مثنوی 10
1. به دشمن بر، از خشم آواز کرد
تو گفتی مگر تندر آغاز کرد
...
نفس را به عذرم چو انگیز از رودکی سمرقندی مثنوی 11
1. نفس را به عذرم چو انگیز کرد
چو آذر فزا آتشم تیز کرد
...
ز هر خاشه‌ای خویشتن از رودکی سمرقندی مثنوی 12
1. ز هر خاشه‌ای خویشتن پرورد
که جز خاش وی را چه اندر خورد؟
...