گر من این دوستی از رودکی سمرقندی قصیده-قطعه 1
1. گر من این دوستی تو ببرم تا لب گور
بزنم نعره ولیکن ز تو بینم هنرا
...
1. گر من این دوستی تو ببرم تا لب گور
بزنم نعره ولیکن ز تو بینم هنرا
...
1. به حق نالم ز هجر دوست زارا
سحرگاهان چو بر گلبن هزارا
...
1. به نام نیک تو، خواجه! فریفته نشوم
که نام نیک تو دام است و زرق مر نان را
...
1. دلا، تا کی همی جویی منی را؟
چه داری دوست هرزه دشمنی را؟
...
1. گرفت خواهم زلفین عنبرین ترا
به بوسه نقشکنم برگ یاسمین ترا
...
1. پوپک دیدم به حوالی سرخس
بانگک بر برده به ابر اندرا
...
1. جهانا! چه بینی تو از بچگان
که گه مادری، گاه مادندرا؟
...
1. کس فرستاد به سر اندر عیار مرا
که: مکن یاد به شعر اندر بسیار مرا
...
1. با عاشقان نشین و همه عاشقی گزین
با هر که نیست عاشق کم کن قرینیا
...
1. آمد بهار خرم با رنگ و بوی طیب
با صد هزار نزهت و آرایش عجیب
...
1. گل صدبرگ و مشک و عنبر وسیب
یاسمین سپید و مورد بزیب
...
1. با خردومند بیوفا بود این بخت
خویشتن خویش را بکوش تو یک لخت
...