باز آ باز آ، چو روح در تن باز آ از آرتیمانی رباعی 1
1. باز آ باز آ، چو روح در تن باز آ
چون جان به بدن، چو گل بگلشن باز آ
در دین حق ار نبوده‌ای مادر زا از آرتیمانی رباعی 2
1. در دین حق ار نبوده‌ای مادر زا
این چشم ببند و چشم دیگر بگشا
شوخی که تمام پای بستم او را از آرتیمانی رباعی 3
1. شوخی که تمام پای بستم او را
بی منت جام و باده مستم او را
از بس در سر هوای آن دوست مرا از آرتیمانی رباعی 4
1. از بس در سر هوای آن دوست مرا
روی دل از آنجهت بهر سوست مرا
ای عشق بحسن دیده در ساز مرا از آرتیمانی رباعی 5
1. ای عشق بحسن دیده در ساز مرا
عیبم همه سر بسر، هنر ساز مرا
رفتم بر آن نگار سیمین غبغب از آرتیمانی رباعی 6
1. رفتم بر آن نگار سیمین غبغب
گفتم بسفر می‌روم ای مه امشب
هر گز دل خو نگشته‌ام از غم نگرفت از آرتیمانی رباعی 7
1. هر گز دل خو نگشته‌ام از غم نگرفت
راه و روش مردم عالم نگرفت
ای گشته تو را صفات، مانع از ذات از آرتیمانی رباعی 8
1. ای گشته تو را صفات، مانع از ذات
از ذات فرو نمان به امید صفات
آهم ز فراز آسمٰانها بگذشت از آرتیمانی رباعی 9
1. آهم ز فراز آسمٰانها بگذشت
اشکم ز محیط هفت دریا بگذشت
سر کردهٔ اهل دانش و دید اینست از آرتیمانی رباعی 10
1. سر کردهٔ اهل دانش و دید اینست
شایسته تخت و تاج جمشید این است
از کوتهی، ار عمر درازت هوس است از آرتیمانی رباعی 11
1. از کوتهی، ار عمر درازت هوس است
جاوید اگر شوی همان یک نفس است
بی عشق مباش اگر چه محض سخن است از آرتیمانی رباعی 12
1. بی عشق مباش اگر چه محض سخن است
بی درد مزی اگر چه درد بدن است