باز آ باز آ، چو از رضی‌الدین آرتیمانی رباعی 1
1. باز آ باز آ، چو روح در تن باز آ
چون جان به بدن، چو گل بگلشن باز آ
در دین حق ار نبوده‌ای از رضی‌الدین آرتیمانی رباعی 2
1. در دین حق ار نبوده‌ای مادر زا
این چشم ببند و چشم دیگر بگشا
شوخی که تمام پای از رضی‌الدین آرتیمانی رباعی 3
1. شوخی که تمام پای بستم او را
بی منت جام و باده مستم او را
از بس در سر هوای از رضی‌الدین آرتیمانی رباعی 4
1. از بس در سر هوای آن دوست مرا
روی دل از آنجهت بهر سوست مرا
ای عشق بحسن دیده از رضی‌الدین آرتیمانی رباعی 5
1. ای عشق بحسن دیده در ساز مرا
عیبم همه سر بسر، هنر ساز مرا
رفتم بر آن نگار از رضی‌الدین آرتیمانی رباعی 6
1. رفتم بر آن نگار سیمین غبغب
گفتم بسفر می‌روم ای مه امشب
هر گز دل خو نگشته‌ام از رضی‌الدین آرتیمانی رباعی 7
1. هر گز دل خو نگشته‌ام از غم نگرفت
راه و روش مردم عالم نگرفت
ای گشته تو را صفات، از رضی‌الدین آرتیمانی رباعی 8
1. ای گشته تو را صفات، مانع از ذات
از ذات فرو نمان به امید صفات
آهم ز فراز آسمٰانها از رضی‌الدین آرتیمانی رباعی 9
1. آهم ز فراز آسمٰانها بگذشت
اشکم ز محیط هفت دریا بگذشت
سر کردهٔ اهل از رضی‌الدین آرتیمانی رباعی 10
1. سر کردهٔ اهل دانش و دید اینست
شایسته تخت و تاج جمشید این است
از کوتهی، ار از رضی‌الدین آرتیمانی رباعی 11
1. از کوتهی، ار عمر درازت هوس است
جاوید اگر شوی همان یک نفس است
بی عشق مباش اگر از رضی‌الدین آرتیمانی رباعی 12
1. بی عشق مباش اگر چه محض سخن است
بی درد مزی اگر چه درد بدن است