زلف از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 81

1 زلف چون از روی یکسو افکند ماه گردون را بزانو افکند

2 دانه دل آن لب شیرین بود دام جان آن چشم جادو افکند

3 دل بزلفش دام و انکار کرد کس دل اندردست هندو افکند؟

4 بوسه خواهم از و حالی ز لعل پرده بر روی لولو افکند

5 آبرا ماند که گر یک دم زنم صد گره زان دم برابرو افکند

6 چرخ نتواند کمان او کشید کار اگر بازور بازو افکند