1 گر بگذری ز هستی آرام جان بیابی گر خط کشی به عالم خط امان بیابی

2 آن گوهری که جویی در جیب آسمان ها گر پاکشی به دامن در خود روان بیابی

1 ساقی ز میکشان خبری می گرفته باش از خویش رفتگان خبری می گرفته باش

2 رفتیم ما ولی دل و جان ماند پیش تو از بازماندگان خبری می گرفته باش

1 آتشم در جگر از چهره گلرنگ زده است لب لعلش به کبابم نمک سنگ زده است

2 شیشه ام می شکند در جگر از حرف درشت باز تا دشمن دل سخت چه بر سنگ زده است

1 نیست در دیده ما منزلتی دنیا را ما نبینیم کسی را که نبیند ما را

2 زنده و مرده به وادید ز هم ممتازند مرده دانیم کسی را که نبیند ما را

1 کرد بی تابی فزون زنگ دل غم دیده را پایکوبی آب شد این سبزه خوابیده را

2 می شود ظاهر عیار فقر بعد از سلطنت توتیای چشم باشد خاک، طوفان دیده را

1 نیست یک نقطهٔ بیکار درین صفحهٔ خاک ما درین غمکده یارب به چه کار آمده‌ایم؟