تو گر بخاک شهیدان گذار از اهلی شیرازی غزل 1372

1 تو گر بخاک شهیدان گذار باز آری هزار گمشده را زان دیار باز آری

2 مرا چو سبزه پژمرده ایسحاب کرم چه شد برحمت خود گر بکار باز آری

3 ز هجر روی تو جان بیقرار شد بازآی مگر که جان مرا با قرار باز آری

4 هر آهوییکه شکارت نشد ز حسرت سوخت در آن هوس که تورو در شکار باز آری

5 بروزگار جوانی و کام دل ای پیر کجا رسی مگر آن روزگار باز آری

6 جهان بهار و خزانش بسیست لیک تو کی خزان پیری خود را بهار باز آری

7 غبار دل ببری پیش گلرخان چون باد که گر غبار بری هم غبار باز آری

8 چو سرو ناز تو اهلی کنار کرد از تو بآب دیده کیش در کنار باز آری