1 ای ملک بدیدار تو چون باغ بگل شاد عالم بوجود تو چو روح از جسد آباد

2 با رحمت تو دود سقر مروحه روح با هیبت تو نکهت صبح آذر حداد

3 از حزم تو پوشید زره قامت ماهی وزجود تو زد موج گهر صفحه فولاد

4 با شربت الطاف تو تحلیل پذیرد بحران سموم از مدد گرمی مرداد

5 از نعمت تو شمسه نرگس شده زرین وز طیبت تو گنبد گل شاخه شمشاد

6 منشی فلک اجری ارزاق نداند تا نشنود از کلک تو پروانه انفاد

7 گر بگذرد از عدل تو بر بیشه نسیمی هرگز نکند شیر بر آهو بچه بیداد

8 رنجی که بهر وقت صداع تو نمودی این بار بعذر آمد و در پای تو افتاد

9 بر درگه عالیت جهان همچو و شاقی بر پای بماندست که هرگز منشیناد