زلف از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 96

1 زلف تو بر عارض تو پای‌بازی می‌کند هر زمان سوی لب تو دست‌یازی می‌کند

2 جزع تو در دل ربودن جان همی‌سوزد ولی لعل تو در بوسه دادن دل‌نوازی می‌کند

3 در کمان ابروی تو ناوک مژگان تو بر دل من زخم‌های تیر غازی می‌کند

4 بوسه بدهد مرا پس جان و دل بربایدم خود حسابی نیست بر ما ترکتازی می‌کند

5 ور لبش بوسی پذیرد از اشارت چشم او می‌کند انکارها یعنی که بازی می‌کند