رخ از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 102

1 رخ تو طعنه بر ماه فلک زد سمندت خاک در چشم ملک زد

2 دولعل تو خرد را دیده بردوخت دو جزع تو سمارا برسمک زد

3 عیار ماه گردون داشت نقصان چو نقد خویش با تو در محک زد

4 اگر ازتو نماند مه عجب نیست که باشش نقطه پروین کم زیک زد

5 زشرمت شد نهان در خاک خورشید چو حسنت خیمه چون مه بر فلک زد

6 بساکز هجر تو خون جگر خورد کسی کو باغمت نان و نمک زد