عشق از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 47

1 عشق تو تا دست سوی جان نبرد با دل من دست به پیمان نبرد

2 تا دل من دل ز جهان برنداشت نام چو تو دلبر جانان نبرد

3 دیده همی گرید و گو خون گری چند بدو گفتم و فرمان نبرد

4 صبر که میگفت ترا من بَسَم این همه می‌گفت و به پایان نبرد

5 دل که همی راه سلامت سپرد عاقبت از عشق تو هم جان نبرد

6 با دل خود چاره چه سازم که کس از دل خود قصه به سلطان نبرد

7 هم به فدای تو کنم زود جان گرچه کسی زیره به کرمان نبرد