ساقی تو مهی از اهلی شیرازی ساقینامهٔ رباعی 64

1 ساقی تو مهی ز روی فرخنده خویش حسن تو فرشته کرد شرمنده خویش

2 گر خنده زنان صبح به بیند چو گلت گرید بهزار دیده از خنده خویش