تو عارف واقعا گوساله بودی از ایرج میرزا مثنوی 10

1 تو عارف واقعا گوساله بودی که از من این سفر دوری نمودی

2 مگر کون قحط بود اینجا قلندر که ترسیدی کنم کون ترا تر

3 گرفتی گوشه ژاندارمری را به موسی برگزیدی سامری را

4 بیا امروز قدر هم بدانیم که جاویدان در این عالم نمانیم

5 بیا تا زنده ام خود را مکن لوس که فردا می خوری بهر من افسوس

6 پس از مرگم سرشک غم بباری به قبرم لاله و سنبل بکاری