مارا کشی و زنده جاوید از اهلی شیرازی غزل 1334

1 مارا کشی و زنده جاوید میکنی عیسی نکرد آنچه تو خورشید میکنی

2 امید هرکه هست ز تیغ تو حاصلست مارا گناه چیست که نومید میکنی

3 جامی ببخش و همت رندان مست بین تا کی سخن ز حشمت جمشید میکنی

4 ساقی شدست مطرب دل خیز ایحریف گر رقص بر ترانه ناهید میکنی

5 اهلی ز شاخ بخت چه جویی بر مراد بیهوده میوه یی طلب از بید میکنی

6 تو ایسوار چرا سایه همعنان سازی مگر که بر سر عاشق دو اسبه می تازی

7 خوش آندمیکه دل از غصه با تو پردازم تو هم دمی بمن دردمند پردازی

8 بجز هلاک خودش آرزو نباشد هیچ کسیکه یافت چو پروانه ذوق جانبازی

9 من ایهمای شرف کی رسم بطالع تو مگر که هم تو مرا سایه بر سر اندازی

10 بسوز سینه اهلی اگر رسی شاید که ناز حسن گذاری بعشق او نازی