ای مه که رخت آینه هر نظریست از اهلی شیرازی رباعی 42

1 ای مه که رخت آینه هر نظریست مغرور مشود اگر ز خویشت خبریست

2 فانوس صفت بحسن خود گرم مشو چون پرتو حسن تو ز نور دگریست