ای بی‌تو از خون بسته گل مژگان از اهلی شیرازی غزل 57

1 ای بی‌تو از خون بسته گل مژگان من بر خارها خار است دور از روی تو در چشم من گلزارها

2 هرچند کز آب بقا باشد خضر دور از فنا بیند شهیدان تو را میرد ز حسرت بارها

3 خوش پای داری آنچنان کز دیدن آن ناتوان سازند چون صورت بتان جا بر سر دیوارها

4 تا حال جان از شیونم دانی یکایک ای صنم قانون صفت دارد تنم از رشته جان تارها

5 کار تو ناز و دلبری کار دل ما خون‌خوری ماییم و عشقت ای پری داریم با هم کارها

6 زخم تو دارم متصل در سینه ای پیمان‌گسل من چون زیم آزرده‌دل با این همه آزارها

7 اهلی ز شوق گل‌رخان چون گل بود آشفته‌جان گل در چمن جامه‌دران او در سر بازارها