بیگانه از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 169

1 بیگانه وار یار ز من بگذرد همی من میکنم سلام و بمن ننگرد همی

2 خود هیچ التفات بمردم نمیکند ما را بهیچ روی بکس نشمرد همی

3 هر قصه که دل بنویسد زهجر او چشمم بدست اشک همه بسترد همی

4 آری کنند جور بعشاق پر ولیک او خود زحد قاعده بیرون برد همی

5 در عشق شرط نیست شکایت ز یار خویش ور چه مرا فراق بدان آورد همی

6 بر هر صفت که باشد جانی همیکنم کاینمایه عمر ناخوش و خوش بگذرد همی