آنگل که بود به حسن شمع از اهلی شیرازی رباعی 631

1 آنگل که بود به حسن شمع چگلی سر وی نزند چو او سر از آب و گلی

2 هر چند که صد هزار دل سوخته است یارب نرسد بخرمنش دود دلی